paschalis
Well-Known Member
- Εγγραφή
- 4 Ιανουαρίου 2016
- Δημοσιεύσεις
- 1.275
- Περιοχή
- Thessaloniki
- Μοτοσυκλέτα
- R 1250 GS,MZ 660 Baghira
Κείμενο- Φωτογραφίες
Πασχάλης Τσαλίκης - Βόρεια Παρέα
Αbandoneros 4 λοιπόν!
Στο ρόλο του story teller για άλλη μια φορά και ιδιαίτερα επηρεασμένος από τα χαμόγελα και τη χαρά που πλημμύρισαν τα πρόσωπα των ανθρώπων που ταξιδεύουμε μαζί εδώ και κάμποσα χρόνια.
Το 4 είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του αρχικού σχεδιασμού για το 3
....που δεν έγινε ποτέ πράξη γιατί το προλαβε ο κορονοιός.
(Ευτυχώς η 3η έκδοση πήγε στην υπέροχη Λευκάδα πέρυσι δίνοντας έντονο μπλε χρώμα στη σειρά)
Ένα χρωστούμενο στην άγνωστη και τόσο φημισμένη για το αμπάντο της νοτιοανατολική Αλβανία
κι άλλο ένα σε ένα πολύ μικρό μέρος των κουκλίστικων επαρχιακών δρόμων
που ενώνουν τα άγνωστα χωριά του Βόιου και του κάμπου των Γρεβενών.
Παρασκευή και 36 μοτοσυκλέτες από 11 πόλεις είναι ήδη στο δρόμο για την Καστοριά
και το υπέροχο Άλσος της Μεσοποταμίας.
Η δική μας ομάδα στους καταρράκτες της Έδεσσας ....για τον freddo του Λιάκου!
Η ποσότητα του νερού είναι φέτος το κάτι άλλο.
Ψάχνουμε και βρίσκουμε το δρόμο από το Αμύνταιο προς την Κέλλη.
Περνάει από το χωριό Πέτρες,ιδανικό όνομα για εκκίνηση τέτοιας εκδρομής!
Στα υψίπεδα της Κέλλης
Οι ταμπέλες στην Βεύη μιλάνε για το παρελθόν !
Στη Φλώρινα θα επιλέξουμε ανάβαση του Βιτσίου για τη μετάβαση μας στην Καστοριά,
Είναι ο συντομότερος αλλά και ο δυσκολότερος δρόμος ανάμεσα στις δύο πόλεις
και είναι η πρώτη φορά που θα τον περάσω φέτος.
Στο φράγμα της Τριανταφυλλιάς ,αξίζει η μικρή παράκαμψη.
Πάνω από τη Δροσοπηγή και πριν χαθούμε για τα καλά κουμπωμένοι στις οξιές στάση στο Δροσοπόταμο και τα κιόσκια του.
Η πείνα θεραπεύεται με ένα γρήγορο σνακ ...και κουβέντα!
Πάμε προς τα πάνω!
Ανεβαίνοτας και λίγο πριν τον αυχένα στη βρύση της Αεροπορίας.
Η θερμοκρασία είναι στους 8 βαθμούς σταθερά 10 κάτω από τα πεδινά
Το χιόνι στις άκρες μαρτυράει τι συνέβη φέτος το χειμώνα
Στο πλάτωμα μπροστά στα ραντάρ η επιτροπή υποδοχής!
Κατηφορίζουμε και μετά το μικρό χιονοδρομικό φτάνουμε στο χωριό Οξυά.
Κουβέντα με το χαμόγελο,είμαστε πολύ λίγοι πλέον αλλά βαστάμε.
Τα αγροτικά στο δρόμο φορτωμένα ήδη με τα ξύλα του επόμενου χειμώνα ,
η ζωή εδώ πάνω έχει το δικό της πρόγραμμα.
Πασχάλης Τσαλίκης - Βόρεια Παρέα

Αbandoneros 4 λοιπόν!
Στο ρόλο του story teller για άλλη μια φορά και ιδιαίτερα επηρεασμένος από τα χαμόγελα και τη χαρά που πλημμύρισαν τα πρόσωπα των ανθρώπων που ταξιδεύουμε μαζί εδώ και κάμποσα χρόνια.
Το 4 είναι ουσιαστικά μια παραλλαγή του αρχικού σχεδιασμού για το 3
....που δεν έγινε ποτέ πράξη γιατί το προλαβε ο κορονοιός.
(Ευτυχώς η 3η έκδοση πήγε στην υπέροχη Λευκάδα πέρυσι δίνοντας έντονο μπλε χρώμα στη σειρά)
Ένα χρωστούμενο στην άγνωστη και τόσο φημισμένη για το αμπάντο της νοτιοανατολική Αλβανία
κι άλλο ένα σε ένα πολύ μικρό μέρος των κουκλίστικων επαρχιακών δρόμων
που ενώνουν τα άγνωστα χωριά του Βόιου και του κάμπου των Γρεβενών.
Παρασκευή και 36 μοτοσυκλέτες από 11 πόλεις είναι ήδη στο δρόμο για την Καστοριά
και το υπέροχο Άλσος της Μεσοποταμίας.
Η δική μας ομάδα στους καταρράκτες της Έδεσσας ....για τον freddo του Λιάκου!

Η ποσότητα του νερού είναι φέτος το κάτι άλλο.


Ψάχνουμε και βρίσκουμε το δρόμο από το Αμύνταιο προς την Κέλλη.
Περνάει από το χωριό Πέτρες,ιδανικό όνομα για εκκίνηση τέτοιας εκδρομής!

Στα υψίπεδα της Κέλλης

Οι ταμπέλες στην Βεύη μιλάνε για το παρελθόν !

Στη Φλώρινα θα επιλέξουμε ανάβαση του Βιτσίου για τη μετάβαση μας στην Καστοριά,
Είναι ο συντομότερος αλλά και ο δυσκολότερος δρόμος ανάμεσα στις δύο πόλεις
και είναι η πρώτη φορά που θα τον περάσω φέτος.
Στο φράγμα της Τριανταφυλλιάς ,αξίζει η μικρή παράκαμψη.

Πάνω από τη Δροσοπηγή και πριν χαθούμε για τα καλά κουμπωμένοι στις οξιές στάση στο Δροσοπόταμο και τα κιόσκια του.
Η πείνα θεραπεύεται με ένα γρήγορο σνακ ...και κουβέντα!




Πάμε προς τα πάνω!

Ανεβαίνοτας και λίγο πριν τον αυχένα στη βρύση της Αεροπορίας.

Η θερμοκρασία είναι στους 8 βαθμούς σταθερά 10 κάτω από τα πεδινά


Το χιόνι στις άκρες μαρτυράει τι συνέβη φέτος το χειμώνα

Στο πλάτωμα μπροστά στα ραντάρ η επιτροπή υποδοχής!



Κατηφορίζουμε και μετά το μικρό χιονοδρομικό φτάνουμε στο χωριό Οξυά.

Κουβέντα με το χαμόγελο,είμαστε πολύ λίγοι πλέον αλλά βαστάμε.
Τα αγροτικά στο δρόμο φορτωμένα ήδη με τα ξύλα του επόμενου χειμώνα ,
η ζωή εδώ πάνω έχει το δικό της πρόγραμμα.
